آیا لکنت زبان درمان پذیر است؟ برای درمان آن چه راهی وجود دارد؟
بله لکنت زبان درمان پذیر است و روشهای مؤثری برای درمان وجود دارد که مهمترین آنها گفتاردرمانی است و توسط کارشناسان این رشته انجام می شود. با این حال آنچه در درمان لکنت زبان اهمیت دارد این است که والدین بدانند (یا اطرافیان بیمار و خود فرد مبتلا) که درمانهای لکنت زبان معمولاً طولانی است و برای تمام سنین (کودکان، نوجوانان و بزرگسالان) کاربرد دارد، به شرط آنکه بپذیریم لکنت زبان هم مثل بسیاری اختلالات دیگر درمان سریع و معجزه آسایی ندارد. بد نیست بدانید که “چرچیل” نخست وزیر موفق انگلیس و سیاستمدار معروف جهانی و بسیاری از اشخاص معروف و موفق دیگر دچار لکنت بوده اند و خللی در زندگیشان ایجاد نشده، بنابراین والدین در صورت لکنت زبان کودکشان نباید نگران باشند که شاید باعث عدمموفقیت وی در تحصیل و زندگی گردد.

درمان شکل‌دهی روانی گفتار

• کنترل و نظارت بر سرعت گفتار- این درمان ممکن است شامل تمرین حرف زدن روان در سرعت بسیار پایین، با استفاده از جملات و عبارات کوتاه باشد. به فرد آموزش داده می‌شود تا حروف صامت و صدادار را بکشد در حالی که سعی می‌کند بدون انقطاع و وقفه حرف بزند. شخص با تمرین کردن به تدریج می‌تواند با سرعت بالاتر و با جملات و عبارات بلندتر بصورت روان حرف بزند. اگر جلسات با آسیب‌شناس بطور منظم ادامه پیدا کند، بیماران نرخ موفقیت بالاتر و بلند مدت‌تری خواهند داشت – این امر از عود و بازگشت لکنت نیز جلوگیری می‌کند.
• کنترل تنفس- بیمار همراه با تمرین کردن گفتار طولانی مدت، چگونگی تنظیم تنفس خود را نیز فرا می‌گیرد. علاوه بر این، شرطی شدن فعال، آواسازی و طرز گفتار (لب‌ها، فک و زبان) نیز وجود دارد.

درمان اصلاح گرفتگی زبان

در این درمان به جای تلاش برای حذف گرفتگی زبان، هدف اصلاح آن است به گونه‌ای که ادای کلمات آسان‌تر شده و نیاز به تلاش کمتری داشته باشد. این درمان بر این قاعده استوار است که اگر اضطراب موجب تشدید گرفتگی می‌شود، لکنت زبان (گرفتگی زبان) آسان همراه با اجتناب و ترس کمتر موجب کمتر شدن این حالت خواهد شد. چارلز ون‌ریپر درمان اصلاحی بلوک را در سال ۱۹۷۳ معرفی کرد که شامل ۴ مرحله است.

• مرحله یک (شناسایی)- درمانگر و بیمار رفتار اصلی، رفتار ثانویه و احساسات و حالاتی که همراه با لکنت زبان رخ می‌دهند را شناسایی می‌کنند.
• مرحله دو (حساسیت‌زدایی)- بیمار رفتار لکنت را جهت تلاش برای کاهش ترس و اضطراب ثابت نگه می‌دارد- این حالت شامل مواجهه با اصوات، کلمات و حالات دشوار (به جای اجتناب از آنها) و ایجاد لکنت در گفتار از روی عمد (لکنت داوطلبانه) می‌باشد.
• مرحله سه (اصلاح)- بیمار لکنت زبان آسان را یاد می‌گیرد. وی چگونگی انجام این رفتار را فرا می‌گیرد: الف) لغو کردن (cancellations)- توقف عدم روانی گفتار، ایجاد وقفه برای یک لحظه و سپس تکرار لغت. ب) خارج شدن (pull-outs )- خروج از حالت عدم روانی گفتار و انجام گفتار روان. پ) مجموعه‌های آماده‌سازی (preparatory sets)- پیش‌بینی کلماتی که موجب لکنت می‌شوند و استفاده از حالت لکنت آسان برای آن کلمات.
• مرحله ۴ (تثبیت)- بیمار تکالیف‌هایی را جهت تمرین آماده می‌کند و روش‌های preparatory sets و pull-outs را بصورت خودکار انجام می‌دهد و تصوری که از خود دارد را از یک فرد دارای لکنت زبان (گرفتگی زبان) به فردی که اکثر اوقات روان صحبت می‌کند اما گهگاه لکنت خفیفی دارد ، تغییر می‌دهد.