کینزیوتیپ و کاربرد آن

خاستگاه تیپ های کینزیولوژی کشور ژاپن است که به ابتکار کنزو کیس ابداع شده است، وی که دانش آموخته امریکا بود، در دهه هفتاد میلادی با بکارگیری کینزیوتیپ بر روی بدن ورزشکاران، روشی نو را در درمان آسیبهای ورزشی ایجاد کرد .گمان میرود که کینزیوتیپ در طیف وسیعی از بیمارانی که از دردهای مفصلی، عضلانی و اسکلتی رنج میبرند نیز کاربرد دارد.
امروزه علاوه بر آسیبهای ورزشی، موارد کاربرد دیگری همچون ایجاد ثبات در مفصل، کاهش درد و تورم، تحریک و مهار عضلات مختلف بدن، افزایش سرعت ترمیم و افزایش گردش خون نیز دارد.

این نوارها پارچه هایی با چسب مخصوصند، اولین ویژگی این نوارها خاصیت کشش پذیری و کشسانی آنهاست که با وجود فراهم آوردن ثبات در ناحیه مورد استفاده، مانعی بر سر راه حرکت مفصل نیستند، لذا در آسیبهای متعدد ورزشی که ایجاد ثبات بدون مخدوش شدن حرکت مفصل مدنظر است، استفاده فراوانی دارند. پیش از استفاده از این نوارها، ورزشکاران برای جلوگیری از بروز آسیب، مجبور به استفاده از مچ بندها و زانو بندهای دست و پاگیری بودند که به سرعت جای خود را به تیپ های کینزیولوژیک دادند.

جنس نوارهای کینزیولوژی:

جنس کینزیوتیپ از فیبرهای کتان هایپوآلرژیک لاتکس همراه با چسب اکلریک فعال شونده با حرارت، است که تنها حول محور طولی قابلیت کشش پذیری دارد.

البته در بیشتر موارد از حداکثر کشش استفاده نمیشود، لازم به ذکر است که موادی که جنبه دارویی دارد در آن بکار نرفته است. وزن و ضخامت کینزیوتیپ نزدیک به مشخصات پوست بدن است. نزدیک بودن قطر آن به قطر اپیدرم موجب ایجاد احساس خوشایند در محل چسباندن آن میشود.

کاربرد کینزیوتیپ:

بکارگیری تیپ در همه فازهای التیام، شامل فاز حاد، تحت حاد و مزمن قابل انجام است

استفاده از کینزیوتیپ یک درمان فانکشنال یا عملکردی محسوب میشود که جلوی فعالیت بیمار را نمیگیرد و اجازه میدهد فرد کارهای روزمره خود را انجام دهد. بکارگیری تیپ در همه فازهای التیام، شامل فاز حاد، تحت حاد و مزمن قابل انجام است.

با رعایت نکات آناتومی سطحی بدن و بکارگیری صحیح آن میتوان فشار را از روی یک تاندون خاص برداشت، تا تاندون فرصت ترمیم پیدا کند. بسیاری از آسیبهای ورزشی وارده به بدن، با استراحت ترمیم میشوند، مشکل اینجاست که فعالیتهای روزمره بقدری زیاد است که تاندون فرصت ترمیم پیدا نمیکند.

در این موارد استفاده از تیپ کمک میکند تا بیمار همچنان به کارهای روزمره بپردازد و در عین حال فشارهای روزانه از روی تاندون برداشته شود، لذا سرعت روند ترمیم بافتی افزایش پیدا میکند.آزادسازی نقاط میوفاشیال، سندروم گیرافتادگی شانه،آسیب تاندون های چرخاننده مفصل شانه، آرنج تنیس بازان، پارگی رباط های صلیبی، پیچ خوردگی مچ پا، کمر درد، سندروم ایلیوتیبیال باند، التهاب تاندونها یا تاندونیت، رگ به رگ شدن یا استرین عضلانی و اسپرین رباط ها و… برخی از موارد کاربرد این شیوه است.

کاردرمانگر :معروف چراغی