شکاف کام و لب شایع‌ترین نقص مادرزادی در ناحیه فک و صورت می‌باشد. هرچندکه وراثت نقش مهمی در ایجاد شکاف‌های دهانی و صورتی دارد، اما مطالعات نشان داده‌ اند که وراثت در ۲۰ تا ۳۰ درصد موارد نقش دارد. به طور کلی عوامل ژنتیکی و کروموزومی در ایجاد شکاف لب و کام موثر هستند.

علاوه بر این، احتمالاً در زمان‌های بحرانی تکامل جنینی و زمانی که ساختارهای لب و کام در حال اتصال هستند؛ یعنی سه ماهه اول بارداری،  فاکتورهای محیطی در بروز شکاف دخالت دارند. فاکتورهای محیطی متعددی مانند کمبودهای تغذیه‌ای، قند خون بالا، تابش اشعه، مصرف داروهای گوناگون، کمبود اکسیژن، ویروس‌ها، زیادی ویتامین‌ها یا کمبود آنها می‌توانند در ایجاد شکاف لب و کام اثرگذار باشند. مصرف برخی از داروها دارای اثرات ثابت شده‌ای در ایجاد شکاف‌های صورتی هستند. عامل اثرگذار دیگر سن والدین و الگوی زندگی آنها مانند مصرف سیگار و الکل است. افزایش سن و مصرف مواد و الکل با میزان بروز شکاف لب و کام ارتباط دارد.

همچنین احتمال بروز این اختلال در مادرانی که در سه ماهه اول بارداری از داروهایی مانند استامینوفن، آنتی بیوتیکها، آسپرین و کورتون استفاده کرده‌اند؛ بیشتر است.

بنابراین شکاف‌های دهانی-صورتی توسط مکانیسم‌های کاملا ناشناخته ژنتیکی-محیطی ایجاد می‌گردد و نداشتن دانش کافی در مورد علت این عارضه، شیوه‌های پیشگیری را دشوار یا ناممکن می‌سازد.

تنها پیشنهاد در این زمینه انجام مراقبت‌های زمان بارداری مانند عدم مصرف هر گونه دارو بدون اجازه پزشک، کنترل قند خون، عدم  استفاده از سیگار و مشروبات الکی، دوری از استرس، مصرف صحیح و مناسب ویتامین‌ها و اصلاح سبک زندگی (ایجاد سبک زندگی سالم) می‌باشد.