۱- کودک دلش میخواهد که والدین با او بازی کنند ولی پدر و مادر یا وقت ندارند یا حوصله
۲- خشم درونی کودک ناشی ازاضطراب و تنش ها
۳- دلخوری کودک از والدین چون کودک منطق ندارد
۴- تناقضات رفتاری والدین مثلا یه روز حالمان خوب است و با او بازی میکنیم و وقتی حالمون بد است حوصله بازی نداریم
۵- مشکلات فیزیکی مثل گرسنگی،خستگی،خواب
۶- عدم توجه کافی به کودک
۷- توجه بیش از اندازه به کودک و دخالت در بازیها و کارهایش
۸- ناکامی اگر به کودک بگیم تو نمیتونی تو بلد نیستی کودک ناکام میشود
۹- انتظار زیاد از فرزند داشتن مثلا اینکه توی مهمونی باید ساکت بشینی
۱۰- عدم هماهنگی تربیتی پدر و مادر مامان میگه این کار بده بابا میگه خوبه
۱۱- الگوهای نامناسب مثلا پدر ومادری که زیاد با هم لجبازی میکنند لجبازی را در کودک خود تشدید میکنند
۱- هماهنگ بودن پدر و مادر
۲- داشتن برنامه ریزی روزانه غذا خوردنش بازی کردنش و خوابیدنش
۳- خواسته موجه کودک را حتما پاسخگو باشیم یعنی به او یاد بدهیم که قصد ما لجبازی کردن نیست
۴- یه جاهایی بهش حق انتخاب بدهیم
۵- جایگزین کردن مثلا بگیم اگه جیغ نزنی میریم و اینکارو میکنیم
۶- جملات خبری باشه تا دستوری مثلا بگیم وقته ناهاره نگیم الان باید ناهار بخوری
۷- گوش دادن فعالانه موثرترین روش است باید با بچه ها همدلی کنیم مثلا جیغ زد بهش بگیم چی میخوای عزیزم گرسنه ای؟ خوابت میاد؟ میخوای بازی کنیم؟
۸- با کودکان بالای ۴ سال میتوان در مورد رفتارش صحبت کرد اول باید تذکر داد مثلا در جمع توی گوشش بگیم،در مرحله دوم تنبیه متناسب با عملش
تنبیه کودک باید محروم کردن از چیز دلخواهش باشد